OP DE HOLLANDSE TOER van Wim Sonneveld

(jan 2004)


Sonneveld had in de documentaire van Kees Brusse al laten weten dat hij het liefste een film zou willen maken. "Dat is het enige wat ik nog echt heel graag zou willen. Een komische film, dat zou ik het fijnste vinden van alles. Daar zou ik alles voor laten staan als er een goed scenario kwam. Daar zou ik mijn verdere leven mee kunnen vullen."

Het verhaal ging over Robbie van Henegouwen de Boer, een aan lager wal geraakte man van goeden huize, die de kost verdient bij een reisbureau en voor het eerst gids moet spelen voor een internationaal gezelschap toeristen. Het leek een rol die Sonneveld letterlijk op het lijf was geschreven: de amuseur van een intens burgerlijk groepje mensen. Voor de regie werd eveneens een Engelsman aangetrokken: Harry Booth. Zoals altijd wilde Sonneveld graag met oude bekenden werken, daarom kreeg Joop Doderer, die ook al in het Sonneveld-cabaret had gezeten, de rol van de handige chauffeur die Robbie af en toe uit de nesten moest halen. De derde hoofdrol was voor Adèle Bloemendaal, die als wulpse dame de gids in haar bed trachtte te krijgen en daar tenslotte in slaagt.

Het werd een vrolijke film vol amusement, met mooie kleuren en achteraf bezien een schitterend tijdsbeeld. Maar de verwachtingen van de critici waren te hoog gespannen en na de premiere overheerste het gevoel van teleurstelling. De film werd kapot geschreven.
Friso Wiegersma: Tijdens de opnamen had Wim zich als een schooljongen gedragen. Hij had het heerlijk gevonden dat hij zelf niet alles hoefde te regelen, het was één groot schoolreisje geweest. Meneer Booth was de baas. Daardoor kwam de klap van al die kritiek zo hard aan.'
Temeer daar alle kritiek op Sonneveld neerkwam terwijl hij eigenlijk voornamelijk de hoofdrol had gespeeld. Het gaf de caberetier een flinke knauw, waarna hij zich lange tijd van Nederland afkeerde. Hij had plannen voor een hotel in Frankrijk en liet zich soms op tv zien. In februari was hij even voor overleg in Nederland, toen hij in de auto een hartaanval zou krijgen.

Op de Hollandse toer werd het laatste Sonneveld-product.

Begin 2004 werd de film eenmalig vertoond in Amsterdam, (recensie van een bezoeker)

 

Robbie besluit de jongen naast hem te gaan helpen met het verkrijgen van een Ajax shirt. De jongen zit hopeloos achter een meisje aan maar haar moeder keurt dit af. Het Ajax shirtje kan haar wellicht milder stemmen.

Wim Sonneveld alias Robbie van Henegouwen de Boer zit op het terras met chauffeur Joop Doderer te praten.

Robbie wordt in het hotel naar de kamer van Adele geroepen om zogenaamd een storing te verhelpen. Het is echter Adele die gestoord is en onophoudelijk achter Robbie aanzit die niet weet wat hij hiermee aanmoet. Pure paniek!

Robbie wordt letterlijk aangerand.

"Niemand dan wij". Dit liedje klinkt terwijl we kijken naar een ontluikende liefde van de jongen en het meisje. Beurtelings krijgen we beelden te zien van locaties in Madurodam en vervolgens in het echt. Aan het einde (de finale van het nummer) zien we de betreffende shot van Sonneveld.

Pech met de bus. Een enorme rookontwikkeling en gekraak. Robbie en de chauffeur gaan de schade bekijken. Ze kunnen niet verder met de bus. Maar de meute moet op tijd op Schiphol zijn voor de thuisreis. Uiteindelijk houdt Robbie een vrachtwagen aan (volgeladen met personenauto's) en die zorgt voor verdere vervoer.

Robbie kijkt vol ongeloof de lucht in als hij zijn naam hoort noemen. Zijn achtervolgster is met valscherm uit het vliegtuig gesprongen en zal alles in het werk stellen om hem te krijgen. Robbie verdwijnt krijsend uit beeld. Doek!

Verder naar een recensie over de film 

Terug naar Wim Sonneveld en Friso Wiegersma